1420.nl is de website van, voor en door bewoners die sociaal maatschappelijk betrokken zijn bij de stad Amsterdam. Bewoners die met een kritische blik kijken naar de stad en naar hun woonomgeving. Hoe bewoners in hun buurt staan, onderschat en soms negeert het gemeentebestuur nogal eens en zet bewoners snel weg als: zeurkous
NRC 5 augustus 2022
Massatoerisme Toerisme is geen onschuldig fenomeen. Na Venetië bereikt ook Amsterdam het punt waarop de ondraaglijkheid democratisch onomkeerbaar wordt, schrijft Ilja Leonard Pfeijffer.
NRC, 29 april 2022
Badeendjes, wafels, wietzaad: strijd om de Amsterdamse binnenstad
uit nieuws van de Vrienden Van de Amsterdamse Binnenstad
De passage in het coalitieakkoord van PvdA, GroenLinks en D66 luidt:
"We zorgen voor levendige buurten en openbare ruimten door waar het zonder overlast kan de uitgebreide terrassen uit de coronatijd voort te zetten." (p. 49)
Dit is een beleidsvoornemen van de nieuwe bestuurscoalitie. Om dit daadwerkelijk te realiseren moet men voor elk terras een besluit nemen een (permanente) vergunning te verlenen. De 'tijdelijke' corona-terrassen waren aanvankelijk vergund tot 1 maart 2022, maar dat is verlengd tot 1 november 2022. Tegen een 'tijdelijke' vergunning is het lastig bezwaar te maken. Dat is anders bij de permanente vergunningen die gaan worden verleend. Er zal dan alsnog een belangenafweging moeten plaatsvinden.
Wat wil Stichting Katrijn?
Wie in de binnenstad van Amsterdam woont is wel wat gewend. En helemaal in onze buurt. De Jordaan heeft zich in de loop van de jaren ontwikkeld van volkswijk tot welvarende buurt. In de jaren '80 en '90 zijn de gaten die voor, in en na de oorlog werden geslagen gevuld met gedifferentieerde woningbouw. Afgezien van koopwoningen werden sociale appartementen gerealiseerd. Veel bewoners die daarin terecht kwamen wonen er nog en geen wonder: het zijn prettige, relatief goed gebouwde flats in een prachtige buurt.
Dat de buurt mooi is, dat hebben inmiddels meer mensen in de gaten. De Jordaan is een geliefde plek voor de zogenaamde 'expats' die in dienst zijn van grote techbedrijven die Nederland met het gunstige belastingklimaat heeft aangelokt. Daarnaast groeit het toerisme hard en is de Jordaan een van de buurten die, samen met het Wallengebied, het meest last hebben van de gevolgen ervan. De buurt is vergeven van Airbnb en gelijksoortige vakantieverhuur. Dat zorgt voor een hoop overlast en ergernis. Er zijn mensen die vrijwel dagelijks nieuwe buren hebben die vooral feest komen vieren. De resten worden soms nog wel in een vuilniszak buiten gezet maar wel op de verkeerde dag.
Maar er zijn grieven die verder gaan dan een verkeerd geplaatste vuilniszak. Zo wordt er veel en lang verbouwd in de buurt. Waar in de jaren '80 gebouwd werd voor een gevarieerde doelgroep, is er nu sprake van een wildgroei aan 'verhokking': woningen worden opgesplitst om ze zo duur mogelijk te verhuren. Ook worden er verdiepingen bijgebouwd door huisjes te onderkelderen. Al die bouwactiviteit zorgt voor een hoop overlast. Wie thuis moet vergaderen voor zijn werk en sinds Corona zijn dat er veel, kan soms de Zoom-meeting niet volgen door het lawaai van de betonmolens, zaagmachines of sloophamers.
Maar zoals gezegd: wie in de binnenstad woont moet daar wat voor over hebben. Het probleem is echter dat er steeds minder mensen in de binnenstad kúnnen wonen. Voor starters is de binnenstad te duur. Jonge mensen met een bescheiden budget die geboren en getogen zijn in de Jordaan trekken weg. Ervoor in de plaats komen voornoemde kapitaalkrachtige, eenvormige nieuwkomers: een monocultuur waarin er steeds minder plaats is voor normale, modale bewoners. Winkels met een 'gewoon' aanbod verdwijnen ten behoeve van horeca die zich op de toerist en expat richt. De sociale cohesie verslechtert: steeds meer oude bewoners kiezen eieren voor hun geld en gaan de buurt uit, op zoek naar rust en een betaalbaar leven.
